دوربین عکاسی فوجی فیلم Fujifilm X-A10 kit 16-50mm

برای قیمت تماس بگیرید

محدوده دقت حسگر:15.0 تا 20.0 مگاپیکسل
رزولوشن فیلم Full HD
خروجی HDMI دارد
سایز صفحه نمایش 3
قطع حسگر Crop Frame
لرزشگیر تصویر دارد
چشمی ندارد
تصویر زنده Live View دارد
صفحه نمایش لمسی ندارد

نقد و بررسی دوربین عکاسی فوجی فیلم Fujifilm X-A10 kit 16-50mm

دوربین Fujifilm X-A10 یک دوربین جدید است که در رده دوربین‌های اقتصادی سری X فوجی قرار می‌گیرد. حرف A در اسم این محصول نشان‌دهنده‌ی این است که دوربین برای کاربران مبتدی طراحی شده است و در دنیای واقعی هم یک رده پائین‌تر از X-A3 است. این دوربین به عنوان نسخه‌ی ارزان‌تر X-A3 شناخته می‌شود و به همین خاطر مشخصات آن به اندازه‌ی X-A3 خوب نیست.

در این دوربین از یک سنسور 16.3 مگاپیکسلی استفاده شده است در حالی که سنسور مورد استفاده در X-A3 یک سنسور 24 مگاپیکسلی است. دوربین Fujifilm X-A10 از مانت X سونی بهره می‌برد و به همراه آن نیز لنز کیت XC 16-50mm f/3.5-5.6 نیز عرضه می‌شود. مثل خود دوربین، لنز کیت آن نیز نسخه‌ی ارزان قیمت‌تری نسبت به لنز 18-55mm f/2.8-4 است که در دوربین‌های پیشرفته‌تر فوجی مثل X-T2 مشاهده می‌شود ولی در X-A3 نیز دقیقا از همین لنز استفاده شده است.

از دیگر قابلیت‌های این دوربین می‌توان به صفحه نمایش چرخان اشاره کرد که عدم پشتیبانی آن از کنترل‌های لمسی، باز هم یکی دیگر از تفاوت‌های این دوربین با X-A3 است. همچنین هیچگونه Hot-Shoeای برای اتصال تجهیزات جانبی خارجی به این دوربین وجود ندارد اما خود دوربین از یک فلاش داخلی بهره می‌برد. وای‌فای داخلی، فیلمبرداری Full HD و حالت‌های نوردهی دستی و نیمه اتوماتیک از دیگر قابلیت‌های X-A10 هستند.

ظاهر X-A10 شبیه به دیگر دوربین‌های سری X فوجی فیلم است. این بدون معنی است که این دوربین، به خصوص نسخه‌های نقره‌ای و مشکی آن ظاهری قدیمی دارد. البته در دست گرفتن دوربین به شما این احساس را می‌دهد که یک دوربین ارزان‌قیمت را در دست دارید زیرا در ساخت آن از پلاستیک استفاده شده است. البته لازم به ذکر است که این محصول برای کاربران مبتدی و با بودجه‌ی محدود ساخته شده است.

بدنه‌ی دوربین Fujifilm X-A10 کوچک است و ما از آن به همراه لنز کیت 50 میلیمتر f/3.5-5.6 استفاده کرده‌ایم. ظاهر کلی دوربین، به خصوص زمانی که لنز دوربین به صورت کامل زوم شده باشد، کمی غیرمتعادل به نظر می‌رسد. هیچگونه منظره‌یابی روی این دوربین نصب نشده است اما احساس می‌کنیم گنجاندن آن باعث می‌شد دوربین ظاهر متعادل‌تری داشته باشد.

برخلاف X-A3 که یکی دیگر از دوربین‌های بدون آینه مبتدی فوجی فیلم است، روی این دوربین هات شو وجود ندارد. این بدین معنی است که اگر شما به استفاده از منظره‌یاب علاقه دارید، هیچ روشی برای اضافه کردن یک منظره‌یاب اختیاری به دوربین وجود ندارد. همچنین نمی‌توانید تجهیزات جانبی دیگر مثل فلاش اکسترنال را به دوربین اضافه کنید. البته باز هم لازم به ذکر است که این دوربین یک دوربین میان رده است.

در بخش بالایی این دوربین یک کلید چرخان Mode قرار گرفته است که امکان استفاده از حالت‌های نوردهی مختلف را به شما می‌دهد. این حالت‌ها عبارتند از مجموعه‌ای از حالت‌های صحنه و اتوماتیک و همچنین حالت‌های دستی و نیمه اتوماتیک (اولویت شاتر، اولویت دیافراگم) که برای افرادی که می‌خواهند استفاده بیشتری از دوربین خودشان ببرند مناسب است.

همچنین در این بخش یک کلید روشن/خاموش قرار دارد که در وسط آن کلید شاتر قرار گرفته است. یک کلید چرخان نسبتا بزرگ هم روی دوربین وجود دارد که بسته به کاری که با دوربین می‌کنید، قابلیت‌های مختلفی را برای شما کنترل خواهد کرد. برای مثال در صورتی که در حالت اولویت دیافراگم قرار گرفته باشید، این کلید مسئولیت تغییر جبران نوردهی را بر عهده خواهد داشت اما در صورتی که در حالت دستی قرار گرفته باشید، با استفاده از آن می‌توانید سرعت شاتر را تغییر دهید. همچنین در حالت Playback هم از این دیال برای اسکرول کردن تصاویر شما استفاده خواهد شد.

همانگونه که ما انتظار داشتیم، تصاویری که به شکل مستقیم از دوربین Fujifilm X-A10 خارج می‌شود گرم هستند و به خوبی اشباع شده‌اند و همان رنگ‌هایی را نمایش می‌دهند که از یک دوربین فوجی انتظار دارید. رنگ‌ها در تصاویر Raw رنگ‌ها صامت‌تر هستند و به شما این امکان را می‌دهند که بسته به نیاز خودتان آن‌ها را ادیت کنید.

همچنین در تمام محدوده‌ی حساسیت سنسور مقدار زیادی جزئیات را می‌توانید مشاهده کنید. در صورتی که عکس‌های گرفته شده در ایزو 3200 را با مقدار بزرگنمایی 100 درصد بررسی کنید، واضح است که تا حدودی شاهد نرم شدن تصویر باشید. این موضوع زمانی که با ایزو 6400 عکاسی می‌کنید بیشتر واضح است اما در این مقادیر حساسیت میزان جزئیات در عکس‌های چاپ شده‌ و وب نسبتا خوب و مناسب است.

همچنین نویز هم در تمام محدوده‌ی ایزو به خوبی کنترل شده است. در عکس‌های Raw ثبت شده با حساسیت ایزو بالا، شما ممکن است تا حدودی شاهد نویز باشید اما در این تصاویر هم میزان جزئیات بیشتر است و به همین خاطر می‌توانید بسته به نیاز خودتان از تکنولوژی‌های کنترل نویز استفاده کنید.

در حالت JPEG می‌توانید به مقادیر ایزو بالای 12800 و 25600 هم دست بیابید اما بهتر است تا جای ممکن از این تنظیمات استفاده نکنید مگر اینکه حتما بخواهید عکاسی کنید و محیط هم خیلی تاریک باشد. در این تصاویر جزئیات خیلی کمتری وجود دارد و نویز نیز خیلی بیشتر مشهود است.

اغلب اوقات نورسنجی همه منظوره (که در دوربین‌های فوجی تحت عنوان Multi Photometry شناخته می‌شود) عملکرد خیلی خوبی در خلق تصاویری با نوردهی متعادل خواهد داشت. اما برخی اوقات که کنتراست صحنه خیلی زیاد است شما ممکن است بخش‌هایی را مشاهده کنید که خیلی روشن هستند و هیچگونه جزئیاتی ندارند. تغییر حالت نورسنجی به نورسنجی نقطه‌ای می‌تواند این موضوع را برطرف کند.

وایت بالانس خودکار به خوبی در اکثر شرایط نوری کار می‌کند و عکس‌هایی با ظاهر گرم به شما تحویل می‌دهد. با اینکه این افکت به صورت 100 درصد قابل اعتماد نیست اما خیلی لذت‌بخش‌تر و زیباتر از عکس‌هایی است که به نظر سرد می‌رسند. با این وجود در صورتی که می‌خواهید عکس‌هایی با رنگ دقیق‌تر داشته باشید، می‌توانید حالت وایت بالانس دوربین را به صورت دستی هم تغییر دهید.