در دوربین های دیجیتال سه عامل اصلی نوردهی وجود دارد، و هر کدام از آن ها برای گرفتن یک عکس خوب مورد نیاز است، ایزو یکی از این سه عنصر اساسی در دوربین های دیجیتال است، که با مطالعه و تمرین باید آن را فرا بگیرید، علاوه بر آن دو عنصر مهم دیگر نیز وجود دارد که یکی از آن ها دیافراگم و دیگری سرعت شاتر است. اگر دوست دارید مثلث نوردهی را به طور کامل فرا بگیرید و اطلاعاتی را درباره ی دیافراگم و سرعت شاتر به دست آورید.
پیشنهاد مقاله : دوربین عکاسی چگونه کار میکند؟
آشنایی با تنظیمات ایزو (iso)
بسیاری از افراد دوست دارند مبحث ایزو در عکاسی را به صورت کامل آموزش ببینند و به دنبال مقاله ای کامل و جامع هستند، تا به سؤالاتی از قبیل، ایزو چیست؟ چرا اهمیت دارد؟ بهترین ایزو کدام است؟ آیا همیشه پایین ترین ایزو را انتخاب کنیم؟ پاسخ بدهد، پس با ما همراه باشید تا پاسخ سؤالات خود را به دست آورید.
هرآنچه باید راجع به ایزو بدانید
ایزو چیست؟
ایزو در دوربین های قدیمی
در دوربین های قدیمی ایزو نشانگر میزان حساسیت فیلم دوربین عکاسی به نور است، ایزو عدد های متفاوتی دارد، برا مثال اعداد 100، 200، 400، 800 و… هر چه این اعداد کم تر باشد، حساسیت فیلم کم تر می شود، در این زمان نه تنها پیکسل های عکس دارای نویز نمی شود، بلکه عکس کیفیت خودش را نیز حفظ می کند.
هرآنچه باید راجع به ایزو بدانید
ایزو در دوربین های دیجیتال
در دوربین های دیجیتال ایزو میزان حساسیت سنسور به نور ورودی و عکس نهایی را اندازه گیری می کند. ایزو در دوربین های دیجیتال نیز مانند دوربین های قدیمی تر عمل می کند، و همان اصول دوربین های قدیمی اعمال می شود. در دوربین های دیجیتال نیز هر چه حساسیت سنسور به نور کم تر باشد، به همان نسبت نور کم تری وارد می شود، و دانه ها دقیق تر قرار می گیرند و عکس از نویز برخوردار نمی شود. هر چه اعداد ایزو بالا تر برود، به شما این امکان را می دهد که در فضاهای تاریک تر و شب عکاسی کنید، ولی علاوه بر آن سنسور شما نسبت به نور حساس تر می شود، پس عکس شما از کیفیت خوبی برخوردار نمی شود، و شامل دانه های ریز و نویز می شود. هر چند که فناوری و دیجیتال روز به روز در حال پیشرفت است، و اکنون دوربین ها بسیار بهبود یافتند، و تعدادی از آن ها قابلیت عکاسی با ایزو بالا در حالی که کیفیت عکس نیز مورد قبول باشد را دارند. برای مثال می توانید وقتی می خواهید در یک فضای داخلی و کم نور از یک ورزشکار در حال ورزش حرکتی سریع مثل دو عکس بگیرید، از ایزو بالا و سرعت شاتر سریع تر استفاده کنید، تا حرکت فرد را فیریز کنید و عکسی کاملاً ثابت ثبت بشود.
بیشتر بخوانیم : فرمت RAW در دوربین چیست و چرا باید با آن عکاسی کنیم؟
ایزو و نویز
اگر از ایزو بالا تر استفاده بشود، آسیب های فراوانی مانند دانه دانه شدن و اضافه شدن نویز به عکس را نیز به همراه دارد، بنابر این کیفیت عکس کم می شود. اکنون تفاوت بین یک عکس با ایزو 100 و یک عکس با ایزو 3200 را با هم مقایسه می کنیم: ایزو 100 بهترین حالت ایزو برای گرفتن یک عکس با کیفیت، واضح و شفاف است، بنابر این می توانیم آن را به عنوان یک ایزو استاندارد در نظر بگیریم، در واقع عکسی که با ایزو 100 گرفته می شود دانه دانه نیست و هیچ گونه نویزی ندارد. اما عکسی با ایزو 3200 کیفیت خودش را به مقدار زیادی از دست داده است، و به هیچ وجه وضوح خوبی ندارد، همچنین این عکس دانه دانه و دارای نویز می شود. بسیاری از افراد تازه کار تمایلی به استفاده از حالت دستی دوربین خود ندارند، و سعی می کنند از حالت اتوماتیک دوربین بهره ببرند. در حالت اتوماتیک خود دوربین تشخیص می دهد، که در فضایی که قرار گرفته اید و با آن مقدار نوری که وجود دارید، چه مقدار ایزو مناسب است، بنابر این سعی می کند ایزو را تا حد امکان پایین نگه دارد. اما این فرصت برای شما وجود که خودتان ایزو را به صورت دستی تنظیم کنید و مهارت خود را در عکاسی بالا ببرید. البته این موضوع را نادیده نگیرید که برای یک نوردهی مورد قبول نه تنها به ایزو مناسب برای عکاسی نیاز است، بلکه ما برای گرفتن یک عکس خوب علاوه بر ایزو به دیافراگم و سرعت شاتر مناسب نیز نیازمندیم.
هرآنچه باید راجع به ایزو بدانید
برای مثال ما با ایزویی بین 100 تا 400 می توانیم از سرعت شاتر بالا تر، و دیافراگم بسته تر استفاده کنیم، تا یک عکس ایده آل با نور مناسب را ثبت کنیم. شما می توانید برای افزایش مهارت خود در عکاسی با تمرین و تکرار، تمام این اعداد و حالت های متفاوت را امتحان کنید، تا در عکاسی و نوردهی حرفه ای بشوید. مسائلی که هنگام انتخاب ایزو باید به آن ها توجه کنیم. قبل از اینکه ایزو مناسب را انتخاب کنید، باید چهار سؤال اساسی را از خود بپرسید، که در ادامه نمونه هایی از این سؤالات، نام برده می شوند:
- نور: آیا سوژه مورد نظر به خوبی روشن است؟
- دانه: دوست دارید یک عکس دانه دار و بی کیفیت داشته باشید؟ یا یک عکس بدون نویز و با کیفیت؟
- سه پایه: آیا از سه پایه استفاده می کنید؟
- سوژه متحرک: سوژه متحرک است؟ یا ثابت؟
برای مثال اگر در فضایی که مشغول به عکاسی هستید نور زیادی وجود دارد، و شما یک عکس با کیفیت بدون نویز می خواهید، این در حالی است که از سه پایه هم استفاده می کنید، علاوه بر آن سوژه شما نیز ثابت است، پس در این شرایط می توان از ایزو بسیار پایین استفاده کرد، زیرا نور مورد نیاز تأمین است، اگر با مشکل کمبود نور هم مواجه شدید، می توانید سرعت شاتر را بدون نگرانی در رابطه با لرزش دست، و تار شدن عکس، کم کنید. اما اگر در فضای تاریکی قرار گرفته اید، و به سه پایه دسترسی ندارید، در عین حال سوژه شما نیز متحرک است، شما ناچار هستید ایزو خود را بالا ببرید، تا بتوانید سرعت شاتر بالا تر را انتخاب کنید، تا سوژه مورد نظر را فیریز کند، بالا بردن ایزو ممکن است باعث ایجاد نویز و بی کیفیت شدن عکس بشود، اما در چنین شرایطی راه حل دیگری وجود ندارد. مطمئناً عکاسی در فضای تاریک، باعث نویز می شود، و به عکس آسیب می زند، اما گاهی شما مجبور به بالا بردن ایزو می شوید، نمونه هایی از آن عبارت اند از: برای مثال در ورزشگاه های سرپوشیده کم نور، که سوژه نیز متحرک است، اگر به سه پایه دسترسی ندارید، چاره ای جز استفاده از ایزو بالا وجود ندارد. همچنین در کنسرت ها اغلب نور کمی وجود دارد، و نمی توان از فلاش استفاده کرد، پس چاره ای جز بالا بردن ایزو نداریم. در بسیاری از مکان های دیگر، مثل گالری های هنری، کلیساها و… که نمی توان در آن ها از فلاش استفاده کرد، باید از ایزو بالا تر استفاده کنید، علاوه بر آن در داخل خانه که نور خوبی وجود ندارد، می توانید از ایزو بالا تر بهره ببرید. اگر می خواهید از مراسم تولد عکاسی کنید، به شما پیشنهاد می شود از شمع به جای لامپ استفاده کنید، به صورتی که هیچ نوری جز نور شمع وجود نداشته باشد، و با ایزو بالا تر عکاسی کنید. ایزو و کسب مهارت در رابطه با تنظیم آن، و همچنین مثلث نوردهی، نیازمند نگاه جدی شما و تمرین و تکرار هستند، امیدواریم این مقاله اطلاعات مفیدی را در رابطه با تنظیمات ایزو به شما داده باشد.
