شاید تعجبآور باشد، اما تسلط بر هنر عکاسی پرتره بیشتر از تجهیزات، به نحوه ترکیببندی و قاببندی عکسها بستگی دارد. در واقع، پس از نورپردازی، ثبت یک پرتره عالی به این وابسته است که چگونه عکسهای خود را ترکیببندی و قاببندی میکنیم. به همین دلیل، در چارچوب روش C.A.M.P، همیشه با ترکیببندی شروع میکنیم. ترکیببندی خوب یکی از مهمترین عوامل در ثبت پرترههای جذاب و تأثیرگذار است. هدف ما این است که نگاه بیننده را هدایت کنیم، سوژه را برجسته کنیم و مطمئن شویم عکس پیامی که مدنظرمان است منتقل میکند. در این مقاله، اصول کلیدی ترکیببندی در عکاسی پرتره را بررسی کرده و نکات عملی برای بهبود قاببندی پرتره ارائه میدهیم.
اصول ترکیببندی در عکاسی پرتره
در عکاسی، ترکیببندی یا کمپوزیسیون (Composition) به نحوه چیدمان عناصر مختلف در قاب اشاره دارد. در عکاسی پرتره، سوژه معمولاً نقطه کانونی تصویر است. اما این به آن معنا نیست که همیشه باید سوژه را در مرکز قاب قرار دهیم. ترکیببندی شامل استفاده از خطوط، اشکال، رنگها و نور برای هدایت نگاه بیننده به سمت سوژه و اطمینان از برجسته بودن آن در تصویر است. به بیان دیگر، هدف اصلی ترکیببندی در عکاسی پرتره ایجاد تصویری متعادل است که عناصر فرعی به داستان و شخصیت سوژه اصلی کمک کنند.
همچنین باید توجه داشت که ویرایش عکس بخش مهمی از این فرایند است. با استفاده از نرمافزارهایی مانند Aperty، میتوانید نورپردازی، برش و تنظیم رنگ عکسهای خود را اصلاح کنید. این تنظیمات به شما کمک میکنند تا بهترین ویژگیهای عکس را برجسته کرده و سوژه را به درستی قاببندی کنید.
تکنیکهای کلیدی ترکیببندی در عکاسی پرتره
تکنیکهای مؤثر ترکیببندی میتوانند یک عکس معمولی را به تصویری چشمنواز تبدیل کنند. در ادامه، به برخی از روشهای آزمایششده برای ایجاد پرترههای جذابتر میپردازیم.
قانون یکسوم
قانون یکسوم یکی از متداولترین اصول در عکاسی است. برای استفاده از این قانون، تصور کنید عکس شما به ۹ بخش مساوی با دو خط افقی و دو خط عمودی تقسیم شده است. بر اساس این قانون، عناصر اصلی سوژه یا بخشهای کلیدی آن باید روی این خطوط یا در محل تقاطع آنها قرار گیرند. در عکاسی پرتره، چشمها معمولاً نقطه اصلی تصویر هستند. بنابراین، تراز کردن چشمها با این خطوط یا نقاط تقاطع، تکنیکی رایج است.
برای مثال، در ترکیببندی عکسهای پرتره، قرار دادن چشمهای سوژه کمی خارج از مرکز و در یکی از نقاط تقاطع باعث میشود توجه بیننده بهطور طبیعی به سمت چهره سوژه جلب شود.
خطوط هدایتگر
خطوط هدایتگر خطوط طبیعی یا مصنوعی در قاب هستند که نگاه بیننده را به سمت سوژه هدایت میکنند. جادهها، مسیرها، نردهها، یا حتی عناصر معماری مانند پنجرهها و درها میتوانند منابع بالقوه این خطوط باشند. استفاده از خطوط هدایتگر در عکاسی پرتره باعث تمرکز نگاه و ایجاد عمق بیشتر در تصویر میشود.
هنگام ترکیببندی عکس، میتوانید از این خطوط برای هدایت نگاه به سمت چهره یا بدن سوژه استفاده کنید. برای مثال، یک خیابان یا مسیری که به سمت جایی میرود که سوژه در آن قرار گرفته، پویایی و حس سهبعدی به ترکیببندی شما اضافه میکند.
ترکیببندی مرکزی
در حالی که قانون یکسوم در اغلب موارد کاربرد دارد، ترکیببندی مرکزی میتواند بهویژه در مورد سوژههای متقارن یا زمانی که میخواهید بر آنها تأکید کنید، بسیار قدرتمند باشد. قرار دادن سوژه در مرکز قاب میتواند حس تعادل و ثبات به تصویر بدهد.
ترکیببندی مرکزی در عکاسی پرتره معمولاً در عکسهای کلوزآپ یا رسمی استفاده میشود؛ جایی که تمرکز کاملاً بر سوژه است. یک عکس پرتره با ترکیببندی مرکزی میتواند زمانی عالی باشد که بخواهید نشان دهید یک شخص مهم، رسمی یا ساده است. این تکنیک در قاببندی پرتره زمانی مؤثر است که پسزمینه شخصیت سوژه را تقویت کند، بدون اینکه بر آن غلبه داشته باشد.
قاببندی سوژه
قاببندی (محصور کردن داخل یک قاب) شامل استفاده از عناصر طبیعی یا مصنوعی محیط برای قاببندی سوژه میشود. این کار میتواند زمینه ایجاد کند، توجه را هدایت کند و ارتباط نزدیکتری بین بیننده و سوژه بسازد. میتوانید از یک طاق، پنجره یا حتی یک درگاه بهعنوان ابزار قاببندی استفاده کنید تا تمرکز را بر سوژه متمرکز کنید.
قاببندی در پرترههای محیطی که پسزمینه نقشی کلیدی در روایت داستان سوژه دارد، بهخوبی کار میکند. این تکنیک به شما اجازه میدهد محیط را بهگونهای وارد کادر کنید که هرجومرج یا حواسپرتی ایجاد نشود.
چگونه یک پرتره ترکیببندی کنیم: نکات عملی
اگرچه تکنیکهای ترکیببندی در عکاسی پرتره بسیار مهم هستند، کسب مهارت در بهکارگیری عملی این تکنیکها عکاسی شما را به سطح جدیدی ارتقاء خواهد داد. در ادامه به مرور چند ترفند ترکیببندی در عکاسی پرتره میپردازیم که به ما کمک میکنند حداکثر استفاده از یک جلسه عکاسی را ببریم.
تمرکز روی چشمها
بسیاری معتقدند که چشمها «پنجرههای روح» هستند و قطعاً چشمها پراحساسترین بخش یک پرتره هستند. در ترکیببندی، چشمهای سوژه را در مرکز توجه قرار دهید. داشتن تمرکز واضح روی چشمهای سوژه، ارتباط و درگیری با بیننده ایجاد میکند.
استفاده از فضای منفی
فضای منفی به ناحیههای بین، بالا و اطراف نقطه تمرکز و سایر عناصر در قاب گفته میشود. گاهی اوقات، کمتر برابر با بیشتر است و رها کردن بخشهای زیادی از فضای منفی در ترکیببندی میتواند به برجسته کردن سوژه اصلی و ایجاد یک حس مینیمالیستی کمک کند.
ایجاد تعادل در قاب
تعادل یکی از عناصر کلیدی در ترکیببندی است. حتی هنگام ساختن تصویری نامتقارن یا پویا، اطمینان حاصل کنید که یک سمت قاب بیش از حد سنگین یا خالی نیست. این تعادل میتواند با اضافه کردن عناصر پسزمینه، وسایل یا حتی تنظیم ژست سوژه بهدست آید.
آزمون و خطا با زوایا
از گرفتن عکس در سطح چشم نترسید. زوایای مختلف میتوانند حالت و تأثیر پرتره را بهکلی تغییر دهند. برای مثال، عکسبرداری از زاویه بالا ممکن است سوژه را آسیبپذیر یا معصوم نشان دهد، درحالیکه زاویه پایین میتواند آنها را قدرتمند و مسلط نشان دهد
هیچ قاعده واحدی برای ترکیببندی در پرترهها وجود ندارد که بهطور کلی قابل اعمال باشد. با این حال، برخی از پرکاربردترین قواعد شامل «قاعده یکسوم» و «ترکیببندی مرکزی» هستند. انتخاب هر کدام بستگی به سبک، حالوهوا و پیامی دارد که قصد دارید منتقل کنید. برای پرترههای کلاسیک از قاعده یکسوم استفاده کنید. برای عکسهای جسورانه و چشمگیر، ترکیببندی مرکزی را در نظر بگیرید. اغلب اوقات، بهترین پرترهها زمانی خلق میشوند که چندین عنصر ترکیببندی را با هم ترکیب کنید یا روی هم قرار دهید.
جمعبندی
تسلط بر ترکیببندی در عکاسی پرتره برای انتقال ماهیت سوژه و در عین حال حفظ جذابیت بصری تصویر ضروری است. چه از قاعده یکسوم، خطوط هدایتگر یا روشهای مختلف قاببندی پرتره استفاده کنید، هر روش راههای منحصربهفردی برای برجسته کردن شخصیت و داستان سوژه ارائه میدهد. اگر با دقت به کار گرفته شوند، این تکنیکها میتوانند همراه با نکاتی مانند «تمرکز بر چشمها» و «متعادلسازی عناصر در قاب» هماهنگ عمل کنند. این روشها را تمرین کنید، خلاق باشید و همیشه به قاببندی مناسبی برسید که سوژه را به بهترین شکل نشان دهد.